Dag 7: Bryce Canyon

 

Onze wekker ging vanmorgen om 8 uur af. Ik wilde om 7 uur opstaan, maar waarschijnlijk heb ik iets verkeerds ingesteld. Gelukkig hebben we vandaag geen lange route dus het was niet zo erg.

We hadden de avond ervoor bij de Wal Mart ons ontbijt gekocht. Heerlijk brood en wat beleg.

Geen luxe ontbijt, maar wel een heerlijke.

Rond 10 uur konden we vertrekken.

Onze tocht begon over de Glen Canyon dam. Deze lag vlak bij ons hotel. Aan de andere kant van deze dam ligt Lake Powell. Het was een indrukwekkend gezicht. Helaas hadden ze een soort gaas langs de brug gespannen, want de foto’s zijn niet helemaal gelukt. Maar zoals wij nu steeds roepen: Seen that, Done that, Check!

Net na de dam stond het bord dat we in Utah waren.

De rit naar Bryce Canyon zou maar 3 uur duren. Onderweg hebben we genoten van het mooie landschap van Utah. Heel anders dan het uitzicht van gisteren. Geen lang uitgestrekte stukken, maar bergen en beekjes. We reden de bergen in en dan weer stijl naar beneden (6%).

Toen het nog voor ons 12.00 uur was, was het Utah al weer 1 uur. We besloten om even te stoppen voor een plaspauze en om wat te eten.

In het kleine plaatje Glendale zijn we gestopt bij een parkje. Het was hier super stil. Af en toe een auto, maar dat was dan ook alles. Wat een rust. Dit zijn we thuis niet gewend. Toch zou ik hier niet kunnen wonen. Veel te ver van de bewoonde wereld met winkels en mensen om mij heen. Ik zie het niet zo zitten om een uur in de auto te zitten om boodschappen te doen.

Na deze stop zijn we doorgereden naar Bryce.

Langs de weg kom je grappige verkeersborden tegen die wij in Nederland niet kennen. Pas op voor rotsen of overstekende paarden. We zegen ook een bordje met overstekend wild, met daar onder een bordje waar op stond dat dit nogal vaak gebeurde. 2 Minuten later zagen we een dood hert liggen. Blijkbaar gebeurt het toch vaker dan we denken. Het enige dat ik ook heb zien oversteken is een wild zwijn en wat verdwaalde konijnen. En langs de weg zie je nog wel eens platte egels, maar een heel hert had ik nog nooit gezien.

De borden met Bryce Canyon stonden al langs de weg. We hadden op Tom het adres van het hotel ingesteld. Toen we bij Bryce aankwamen gaf Tom rechtdoor aan. Dus wij netjes rechtdoor. We bleven rechtdoor rijden en iets zei ons dat het niet klopte. We werden naar het eerst volgende dorp geleid en het eindpunt bleek een woonhuis te zijn. Niet goed dus. We hebben de auto gedraaid en zijn weer terug gereden. Toen we het bordje Bryce volgden kwamen we netjes bij het hotel aan.

We kregen een prachtige kamer. Met bubbelbad en al! Hahaha echte luxe.

Nadat we de koffers hadden neergezet zijn we het park ingereden. We begonnen op het meest toeristische stukje: Bryce Point.

We bleken niet de enige toeristen te zijn, want het was er lekker druk. We vonden een mooi plekje en konden de camera’s weer niet uitzetten. Wat een prachtig landschap. Het lijkt allemaal best klein, maar in werkelijkheid zijn de rotsen mega groot.

Het middaglicht speelde met de kleuren van de rotsen. Sommige kleurden meer rood en sommige waren wat geler door de zon.

We zagen bliksemschichten door de lucht gaan. Blijkbaar is dat heel normaal in de zomermaanden. Je moet wel opletten dat je niet geraakt word. Veel mensen probeerde de bliksem te fotograferen. Ook Paul heeft het geprobeerd. Na heel lang wachten heeft hij toch een foto kunnen maken. Mij is het alleen gelukt met de filmcamera.

Het begon wat te waaien en we voelden een paar druppels.

Toch maar naar het tweede uitkijkpunt gereden: Inspiration Point.

Ook hier was het uitzicht prachtig. Hier was de bliksem ook goed te zien en Paul probeerde nog meer foto’s te maken. Mij lukte het toch niet dus heb ik het mooie uitzicht maar op de foto genomen.

Ik heb ook nog een kleine chipmunk gefotografeerd. Hij zat op z’n gemak blaadjes te eten en trok zich niks aan van de toeristen. Bij harde geluiden vluchtte hij onder het struikje. Hij had zijn wangetjes vol.

Het was nog steeds aan het druppelen en vol goede moed reden we naar het derde uitkijk punt: Sunset Point. Hopelijk bracht deze naam ons wat meer zonneschijn. Helaas dat ging niet gebeuren. Het ging alleen maar harder regenen. Snel een foto gemaakt van Thor's Hammer en daarna snel naar de auto.

We wilden nog twee uitkijk punten bekijken, maar waarschijnlijk gaan we dat morgen ochtend doen.

Terug in het hotel zijn we naar de indoor winkel gelopen. Het hotel heeft ook een camping dus naast souvenirs verkopen ze ook etenswaren en andere kampeer benodigdheden.

We hebben lekkere donuts gekocht en zijn naar de kamer terug gegaan om onze aankoop daar te laten.

Naast het hotel is een eetgelegenheid waar ze hamburgers en pizza verkopen. Ons diner bestond weer uit een makkelijke maaltijd. En alles weer in Amerika stijl. Grote burger en grote beker limonade. We hadden een aardige trek na deze dag en we hebben het hele maal opgegeten (ik had nog 5 frietjes over).

We besloten om de rest van de avond lekker aan te doen.
Paul heeft nog in het bubbelbad gezeten.
Het bad maakte wel een herrie. Ik voelde de vloer trillen.
Het is maar een beetje nat geworden naast het bad.

De rest van de avond hebben lekker tv gekeken en het verslag geschreven. Internet gaat niet echt snel. Waarschijnlijk omdat iedereen aan het internetten is en we zitten ook ver buiten de grote stad.
Ons hoor je niet klagen natuurlijk, maar als je de avond ervoor in het hotel binnen een uur alles online hebt staan kan dit wel eens frustrerend zijn. Hopelijk gaat het morgen in Las Vegas iets beter.