Een verslag van onze rondreis door West-Amerika en Florida

Lower Antilope canyon & Lake Powell


Vandaag hebben wij lekker kunnen uitslapen. Nou, uitslapen niet. De wekker ging om 8 uur.
Wij hebben rustig aangedaan en nog de leuke reacties van het blog terug gelezen. Ook op Facebook werden de reacties weer gelezen en ge-replyd.
 
Wij gingen rond 10 uur naar Denny’s. Deze zit op de weg onder ons hotel. Lekker dichtbij dus.
Na de bestelling van ons drinken werd de menukaart aandachtig gekeken. Wat nu voor ontbijt. Alles is wel lekker.
Marion koos voor een gevulde boterham met kaas en ham en ei en nog meer lekkers.
Ik koos voor de Belgische wafels. Ook hierbij weer ei, worst en ook bacon. Jummie. Wij zagen ook op de kaart een soort bitterballen. Alleen deze zijn van pannenkoek deeg. De bolletjes zijn daarna met suiker afgewerkt.
 
 
De balletjes werden als 1e geserveerd en smaakten goed. Alleen het deeg maakte ons al redelijk snel vol en het hoofdrecht moest nog komen.
Nadat wij op de helft zaten met ons ontbijt, konden wij echt niet meer. Wij vroegen om een zogenaamde “Doggybag”. Het was echter geen probleem en 2 hamburgerbakjes kwamen op onze tafel. Hebben wij nog wat voor later.
Na Denny’s nog even naar de Wal-Mart. Marion d’r broek was stuk door een knoop die er af was gebroken. Dus even nieuwe knoopjes kopen. En na wat andere kleine boodschappen snel terug naar het hotel. Het is maar goed dat Marion een naaisetje bij zich had.
Even alles klaar maken voor het volgende tripje. Lower Antelope Canyon. Na een hele lange reis van wel 10 minuten(!!) waren wij er. We moesten nog een kwartier wachten op onze tour. Daarna zijn we op pad gegaan met de gids en een hoop andere toeristen.


Na een paar waarschuwingen over wat je allemaal niet mag in de Canyon, begon de tour. Wij moesten ons door een gleufje in de grond wurmen. Hoe meer we naar beneden gingen des te meer kwam de Canyon tot z’n recht. Ook merkte je dat het een heel stuk koeler was. We werden stil in de grot. Het zag er zou gaaf uit. Voor je ziet het er gaaf uit. Boven je. En zelfs als je weer naar achter kijkt. De gids merkte ook een paar figuren in de stenen. Kan jij ze ook vinden?
 







 
De gids was verder niet erg spraakzaam. Toen ik ‘m vroeg wat zijn mooiste plekje in de Canyon was keek hij ons een beetje verdwaasd aan. We vroegen hoe lang hij hier al werkte en dat bleek 5 jaar te zijn. We nemen aan dat als je hier al 5 jaar werkt en zo’n 3 á 4 rondleidingen per dag doet, je toch een favoriete plek hebt. Uiteindelijk zei hij dat zijn favoriete plekje aan het eind van de route lag. Later snapte we waarom. Dat is het einde van zijn rondleiding hahaha.





 
 
De gehele tocht was zo’n 1,2km en duurde iets meer dan een uur. Elke minuut was er 1 om van te genieten. We moesten soms langs de rotswanden klauteren om door de gangen te komen. En kleine smalle trapjes leidden ons naar lager gelegen delen. Het is maar goed dat we niet te dik zijn.
Bij het einde van de grot ging onze gids nog spelen om zijn fluit. Dat klonk best gaaf zo in de grot. Het geluid weerkaatste langs alle wanden.
 

 
Daarna weer naar boven de hitte in. Het was boven weer zo’n 35 graden.
Nog even kletsen met een paar andere Hollanders (wij zijn er deze vakantie echt veel tegengekomen). De moeder had Marion d’r bericht op het Amerika forum gelezen dat over deze Canyon ging. Hoe klein is de wereld.
 
Bij het hotel hebben wij nog even wat gedronken en de volgende route gepland. Deze ging naar Lake Powell. Daar heb je een nationaal park met haven. En omdat het een nationaal park is, konden wij daar in met onze pas.
 


 
De auto geparkeerd en naar het strand lopen. We zagen speedboten overal. Ook grote rondvaartboten zagen wij drijven op het water.
Eenmaal bij het water gingen de schoenen uit en lekker pootje baden. Het water is heerlijk warm. Na een aantal foto’s even een loopje langs de waterlijn.






 
Het was rond 4 uur in de middag en wij gingen terug naar de auto. Terug naar het hotel.
Maar omdat het nog vroeg was zijn we lekker  bij het terras van het zwembad gaan zitten. Marion aan het haken (bloementjes) en ik met mijn iPad .

 
Rond half 7 gingen wij eten. En omdat wij nog wat over hadden van Denny’s vanmorgen, hadden wij een lekker kliekjes etentje.
Na deze heerlijke maaltijd zijn we nog even gaan zwemmen. We kwamen mensen tegen uit Kerkrade waar we een hele tijd mee hebben gekletst. Altijd gezellig!
Omdat Marion veel verslagen heeft gemaakt, mocht ik er één maken. Dit hele verslag is door Paul geschreven (met een klein stukje van Marion)

Er komen nog een paar foto's bij dit verslag. Het internet is hier zo traag dat we 10 minuten moeten wachten totdat er 1 foto is geladen. We geven het op met de foto's haha

ps. de komende dagen geen verslag. Hier in Bryce is het internet super traag en in Las Vegas helemaal geen internet. Hopelijk gaat het in Death valley weer lukken. Paul kan wel via zijn telefoon berichtjes op facebook zetten als we bij Mac Donalds zijn of ergens in een hotel een Wi-Fi spot vinden.
 

5 opmerkingen:

  1. Goed dat jullie deze excursie gedaan hebben.Op de foto's ziet er al geweldig uit,laat staan als je het met eigen ogen ziet.Het zal beslist overweldigend zijn.Ik zie op een foto twee kussende mensen.Heb ik de prijsvraag gewonnen?Wens jullie uit Gouda de komende dagen veel reisplezier.Houden FB.in de gaten.kus mam.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een gave dag hebben jullie gehad. Dat ziet er echt allemaal super uit!! Ik kan me voorstellen dat het in het echt nog veel mooier moet zijn. Ik hoop dat jullie meer van dit soort dagen krijgen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een mooie tocht!

    Groetjes, Wanda

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hoi Paul en Marion wat maken jullie toch een mooie rondreis. Ik geniet heerlijk mee. Wens jullie veel plezier en groetjes van Poekie.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Enorm dat is de echte natuur van Amerika, maar dan alleen voor de dunnertjes.

    BeantwoordenVerwijderen