Dag 5: Grand Canyon

Vanmorgen ging om 7 uur de wekker. We waren tot de conclusie gekomen dat we elke dag toch te laat vertrokken. Dus vandaag een uurtje eerder op gestaan.

We kregen een ontbijt van het hotel. In het hoofdgebouw stond in de eetzaal een heerlijk buffet op ons te wachten. We hebben een bagel, croissant en roerei gekozen.

Omdat het buiten heel warm aanvoelde zijn we binnen in de airco blijven zitten. Het zag er binnen ook wel heel gezellig uit. Het hotel heeft een Mexicaans tintje en dat kun je in de decoratie goed terug zien.

 Na het ontbijt hebben we koffers in de auto gezet, ijs gehaald en rond 10 uur vertrokken we richting Flagstaff.

Het was al 100 degrees Fahrenheit. En de airco ging weer aan. Eerst nog even tanken en toen konden we gaan.

Haha, Happy Valley blijkt toch te bestaan (voor mams noemen wij Death Valley: Happy Valley)

Ik wilde op mijn verjaardag graag wat Scrapbook winkels bezoeken. Helaas omdat we de dag ervoor zo laat waren aangekomen lukt dit niet meer.

Gelukkig zaten er in Flagstaff ook 2 winkels. Michaels en Jo-ann’s. Rond het middag uur kwamen we bij de winkels aan.

Heel leuk om te zien hoe de Amerikaanse hobbywinkels zijn. Heel wat anders dan die van mij.

Het Scrapbook spul viel wat tegen. Veel embellishments en strass. Papier heb ik overgeslagen, want dat zou toch te veel wegen. Bij Jo-Ann’s was het veel stof (daar was ik al voor gewaarschuwd). Toch heb ik wat leuke spulletjes gekocht. Paul vermaakte zich prima met het Wi-Fi van de winkel.

Na deze creatieve stop zijn we doorgereden naar de Grand Canyon.

Voor het park was ons hotel. Daar hebben we ingecheckt zodat de koffers al op de kamer zouden staan.

Rond 4 uur gingen we het park in.

We kwamen uit op een grote parkeerplaats. Gelukkig hadden we snel een plekje gevonden.

Toen even zoeken waar we heen moesten lopen. We gingen maar gewoon achter de rest van de mensen aan. Op het moment dat ik het uitzicht voor mij zag kreeg ik even kippenvel. Wow, wat een geweldig uitzicht. Het leek wel of we naar een mega grote poster keken. Het was zo groot dat het niet echt leek. Er werden meteen heel veel foto’s gemaakt.

Nadat we waren bijgekomen van dit overweldigende spektakel besloten we verder te lopen naar het volgende uitkijkpunt. Dit was 1.1 km lopen. Over het pad langs de canyon waren we er zo.

Ook hier werd veel gefilmd en gefotografeerd. Bij ons eindpunt ging het een beetje regenen, maar gelukkig heeft dat maar even geduurd. Het werd wel wat frisser.

We besloten de route langs de canyon door te lopen richting Verkamp’s Visitor Center. Het was een heerlijke wandeling.

We liepen over “a Trail of Time”. Een leuke route die in liet zien hoe oud de grand canyon is. Er lagen speciale plakken op de grond met de jaartallen. Ook kwamen we regelmatig informatie borden tegen met stenen uit die tijd. Zo leer je meteen wat geschiedenis.

We kwamen op een gegeven moment zelfs nog herten tegen met hun jongen. Die waren blijkbaar wel wat toeristen gewend, want ze lieten zich rustig fotograferen.

We kwamen rond kwart voor 7 aan bij Verkamp’s Visitor Center. Ik heb daar wat mooie bijzondere ansichtkaarten gekocht waarbij ik meteen heb bijgedragen aan het behoud van de Canyon.

Iedereen zij dat de zonsondergang mooi zou zijn. We wisten niet goed wat we zouden verwachten.

We wilden in eerste instantie met de bus terug naar de auto toen ik de canyon wat roder zag worden. Alle mensen liepen naar de rand en je hoorde wat oehhs en ahhhs. De rand boven de canyon werd prachtig rood en er gleed een gloed over de rest van de bergen.

 

Het was jammer dat het weer niet mee zat en dat er bewolking was. Anders was het waarschijnlijk nog indrukwekkender geweest.

We hebben een tijdje staan kletsen met Hollandse mensen. Ook zij maakte een rondreis, maar het was hun niet de eerste keer in Amerika.

Het werd donker en we kregen honger. We hebben de bus opgezocht die ons gratis naar de parkeer plaats bracht. Toen we daar aankwamen was het echt donker. Gelukkig heeft onze auto een open en dicht knop op de sleutel waarbij de auto oplicht als je deze indrukt. Zo hadden we de auto snel gevonden.

Op de terugweg naar het hotel zijn we langs Macdonalds gereden voor een late avond maaltijd. Deze hebben we lekker in onze hotelkamer opgegeten. Tot nu toe valt deze kamer het meest tegen. De vrouw van de receptie was nogal gehaast. We hebben geen bureau voor de computer en we kunnen niet internetten op de laptop.

Dit verslag zal dus iets verlaat zijn. Tja, dat kan altijd een keer gebeuren.