Zondag 21 Juli: De Heenreis

Het was vandaag heel vroeg opstaan. Om 3 uur gingen bij ons de wekkers.

Maar dat vonden we niet erg, want we gaan vandaag op vakantie!!!

Om 4 uur hadden we afgesproken bij pa en ma waar onze koffers al op ons stonden te wachten.

Na een laatste check konden we op weg naar Schiphol.

Gelukkig was het rustig op de weg en konden we goed doorrijden.

Nog voor half 6 stonden we in de vertrekhal.

De balie waar we de koffers moesten inchecken was nog gesloten en we werden naar een andere locatie gestuurd.

Daar stonden we onze eigen koffers inchecken. En omdat we de dag eerder onze boarding passen al hadden uitgedraaid waren we snel klaar.

Nog even afscheid nemen van de ouders en toen konden we echt door richting de gate.

De douane ging heel vlot. Er hoefde niks uit de tassen. Wel vroeg de beambte om telefoons en snotlappen uit de zakken te halen hahaha.

En voor we het wisten stonden we in de terminal.

We hadden nog wat tijd en we hebben nog wat geshopt. Daarna zijn we rustig richting gate gelopen.

Onderweg kwamen we nog een Lego winkel tegen waar we nog even hebben staan kletsen. Helaas niks gekocht omdat we tijdens de vliegreis toch niet konden bouwen haha.

Alles liep voorspoedig en voor we het wisten zaten we in het vliegtuig. En konden we precies op tijd vertrekken.

We vinden het fijn om met Delta te vliegen. Er wordt goed voor ons gezorgd en er is genoeg entertainment op ons schermpje voor ons.

Al snel kregen we een menu kaart waar de planning qua hapjes opstond. Zo konden we van te voren al bedenken wat we wilde eten.

De eerste maaltijd kwam al snel. Ik koos voor een omelet met champignons en Paul had de kip. Voor ons was de dag al half om dus we hadden dan ook best trek. Alle bakjes waren dan ook snel leeg toen we klaar waren.

Daarna hebben we wat tv gekeken en geprobeerd om wat te slapen.

Helaas slaap ik zelf heel slecht in een vliegtuig. Paul heeft daar minder last van. Maar gelukkig hebben we beide een tijdje de ogen dicht gehad.

De tijd ging redelijk snel voorbij. We konden niet naar buiten kijken omdat we te hoog vlogen, 12 kilometer. Dan vlieg je boven de wolken en daardoor zie je niks.

We waren er bijna en het was tijd voor een snack. We kozen beide voor de pizza. We kregen er een magnum ijsje bij.

De landing was al ingezet en langzaam kwam Atlanta dichterbij.

Alles ging goed en de piloot reed het vliegtuig naar de gate.

Vanuit daar liepen we naar de douane waar we weer in de rij moesten gaan staan. De vorige keer mochten we alles zelf in vullen en dat ging wel wat sneller. Nu moesten we wachten op een douane beambte.

Toen we eindelijk aan de beurt waren ging het heel rap. Hij vroeg waarom we naar Amerika gingen en wanneer we weer naar huis vertrokken. Hij wilde ook weten of we al eerder het land bezocht hadden. We moesten allebei een gezichtsscan en toen was het al klaar.

Geen vingerafdrukken of de vraag of we iets aan te geven hadden. We hadden nu best 10 kilo vlees mee kunnen nemen hahaha.

De koffers vonden we snel en die konden we op een ander punt weer afgeven.

Bij de volgende douane check ging het niet zo vlot. We waren beide vergeten de ipad uit de rugzak te halen. De man had het alleen over de laptop en alles mocht in de tas blijven.

Dus na een kleine extra check kregen wij onze tassen terug.

Het treintje bracht ons bij de juiste terminal. 

Ook nu hadden we nog genoeg tijd voordat het vliegtuig zou vertrekken. We besloten om een stukje te wandelen. We hebben alle punten van de terminal bezocht.

Onderweg bij de Mac een paar nuggets gekocht die we bij onze gate hebben opgegeten. Het was voor Amerikaanse begrippen alweer lunch.

Het vliegtuig vertrok netjes op tijd. Helaas konden we dit keer niet naast elkaar zitten. Paul zat voor mij. Hij kon kiezen voor een zitplaats tussen twee mannen of een plaats tussen twee vrouwen. Hij koos veilig voor de mannen en ik ging tussen de vrouwen.

Het was een ritje van niks. We hadden maar tijd voor 1 aflevering van een sitcom op tv en de stewardess deed haar best om alle passagiers te voorzien van een drankje. Toen ze bij ons was waren we al bezig met de landing.

Ik heb nog wat zitten puzzelen om de tijd door te komen. Maar we waren sneller bij Tampa dan we dachten.

In Tampa verliep alles heel netjes. We werden naar de koffers geleid via een klein treintje en toen we daar aankwamen rolden onze koffers net op de band.

De weg naar de auto verhuur werd ook goed aangegeven en weer moesten we in een treintje stappen.

Bij het uitstappen zagen we meteen Alamo.

De knul die ons hielp was heel aardig. Hij zorgde meteen voor de gratis GPS die we bij het pakket hadden (vorige keer kregen we hem echt niet gratis mee).

Natuurlijk probeerde hij ons een duurdere auto aan te smeren en een extra verzekering die niet nodig is, maar verder was hij heel behulpzaam.

De huurauto was snel uitgezocht. Er stonden veel mooie auto’s, maar Paul wilde graag een Amerikaan en ik wil een grote kofferbak en wat beenruimte.

De auto die Paul heeft uitgezocht heeft dat allemaal. En een achteruitrijcamera en een sleutelloos contact en hij rijd heel stil.

Helaas geen cd speler (kwamen we later achter en dus cd’s voor niks meegenomen).

Het was een uurtje rijden naar het adres van het huis verhuur bedrijf. Onderweg kwamen we in een flinke regenbui terecht, maar gelukkig reden de auto’s rustig en netjes door.

We vonden het adres en ze bleken al dicht te zijn. Gelukkig konden we met een speciale code de brievenbus openen met onze envelop.

We zitten dit jaar in Davenport. Daar hebben we nog niet gezeten. En volgens mij zitten we wel gunstig qua omgeving.

Na een bezoekje aan de supermarkt aan de overkant konden we weer op weg.

Binnen een kwartier stonden we voor ons huis. Een leuke villa met alles gelijkvloers.

We hebben drie slaapkamers en een mooie grote keuken.

Natuurlijk is er ook een zwembad. Het terras is overdekt dus ook met regen kunnen we buiten zitten.(foto's komen nog)

Bij de supermarkt hadden we een kleine pizza gekocht. Terwijl deze in de oven aan het bakken was konden we een beetje kennismaken met ons huis.

We zijn wel tevreden met wat we hebben en ik denk dat we de komende drie weken veel plezier zullen hebben hier. Het zwembad is in ieder geval goedgekeurd.

Rond kwart voor 9 waren we beide heel erg moe. We waren ondertussen al meer dan 24 uur op.

Om negen uur gingen de oogjes dicht. Het was een lange en vermoeiende dag, maar dat was het allemaal wel waard.

We zijn er!!! De vakantie kan nu echt beginnen.