Dinsdag 23 Juli: Wekiwa Springs State Park

Elke dag slapen we een beetje meer uit. Vanmorgen werd ik om kwart voor 8 wakker.

Na een verfrissende douche ben ik aan het blog begonnen.

Al snel hoorde ik Paul. Hij kan langer blijven liggen als ik hahaha.

We hadden gisteren diepvries fruit gekocht om een lekkere smoothie te maken. Gewoon fruit is hier best duur en om toch wat vitamientjes binnen te krijgen vonden we dit een goed alternatief. De aardbeien hadden we ontdooid en de jus d’orange stond ook al klaar. Ik had alles in de blender gedaan, maar helaas werkte hij niet. Gelukkig hebben we een tweede blender en ook die deed niks.

Toen we de blender in een ander stopcontact deden begonnen alle lampjes te branden. De mooie blender die op het aanrecht stond doet het nog steeds niet. Dus nu moeten we de smoothie maken in de plastic blender. De smaak wordt er in ieder geval niet minder op.

Na het ontbijt hebben we buiten op het terras gezeten om te bespreken wat we vandaag zouden doen. We hebben geen directe plannen voor deze vakantie. Er zijn een aantal dingen die we willen doen, maar voor de rest zien we wel wat de dag ons brengt.

Paul kwam met het idee om naar een State Park te rijden.

Hij had er eentje gevonden die een uurtje bij ons vandaan was, net iets boven Orlando.

Alles werd klaar gezet en rond 11 uur konden we vertrekken. Ik heb nog wel een aantal foto’s gemaakt van het zwembad en de voorkant van het huis.

De rit naar Orlando ging zoals verwacht niet snel. Rond de Disney afslagen is er altijd wat file en ze zijn bij Orlando met de weg bezig wat ook extra drukte met zich mee brengt.

Eenmaal voorbij Orlando werd het weer wat rustiger op de weg. En de GPS bracht ons naar de plek van bestemming: Wekiwa Springs State Park

Bij de ingang moesten we $6 betalen om met de auto naar binnen te mogen.

We hadden meteen keuze uit twee richtingen. We besloten om met de andere auto’s mee naar links te gaan.

De weg reed door een prachtig bos en we kwamen al snel een Family Campground tegen. De camper voor ons sloeg hier af en wij reden nog wat verder. We hadden geen idee waar we zouden uitkomen.

Aan het eind van de route was een parkeerplaats waar de wandel routes begonnen.

Ik vond nog 1 plattegrond en we konden kiezen uit twee routes. De lange route was 21,7 km en de korte was 8,5. We besloten om voor die laatste te gaan.

Er stond een bord met waarschuwingen over beren, teken en andere dieren. We hadden ons goed ingesmeerd met zonnebrand en Deet. We hadden water, snacks en waren helemaal klaar voor onze Hike.

Al snel kwamen we erachter dat onze route begroeid en nat was. Dus we moesten een stukje over de weg en begonnen onze route op een andere plek.

Het was een pittige tocht maar wel heel mooi. We liepen door bossen en door zanderige vlaktes. Het was steeds een verrassing waar we uitkwamen.

Soms was het pad versperd met takken en boomstronken en soms moesten we voorzichtig langs een plas lopen om geen natte voeten te krijgen.

Het was een heerlijke wandeling. De natuur was prachtig. We hebben erg genoten.

Bijna aan het eind van de route kwamen we langs de camping ground. Vanaf hier liepen er nog een vader en een klein meisje over het pad.

Opeens zagen we herten en dat was natuurlijk even genieten. Volgens het meisje was dit de mooiste dag van haar leven hahaha. Ze zei later ook dat ze heel avontuurlijk was en dat het alleen maar voordelen had om klein te zijn in het bos hahaha.

We kwamen weer bij ons begin punt uit en konden weer richting auto. Wij waren zo slim om weer via de weg terug te lopen, maar de vader en dochter wisten dit niet. En plots zagen we ze door de bosjes ook de weg op komen. Het paadje was blijkbaar nog slechter dan we dachten.

We waren blij dat we weer bij de auto waren. We voelden de voetjes en in mijn schoenen zat zand. Zelfs mijn enkels waren vies van het zand en stof.

We konden met de auto niet verder het park in en we moesten dus terug richting de ingang van het park.

Onderweg kwamen we nog een schildpad tegen die sneller was dan we dachten haha.

Als we bij de ingang rechtsaf waren geslagen dan waren we bij de Springs uitgekomen. Daar bleek het iets drukker te zijn.

Aan het eind van de parkeerplaats was nog een plekje en we gingen op zoek naar het water.

Het geluid van gillende kinderen en blije mensen kwam ons al tegemoet. Na een paar uur in de rustige omgeving van de natuur, was dit even vreemd. Wat konden die mensen veel geluid maken, hahaha.

Het was er wel mooi en ik kon wel begrijpen waarom de mensen hier naar toe komen. Het is een geweldig stukje natuur waar je kunt zwemmen.

Voor ons was er ook nog een klein wandelpad dat bestond uit steigers. We liepen nu echt door het moeras.

Het was een korte route en het geluid van de mensen werd steeds harder.

We liepen weer richting auto. We hadden het hier nu allemaal gezien.

Het was nog wat vroeg om naar huis te gaan dus Paul zocht de dichtstbijzijnde Michaels op.

Hij weet dat zijn zus daar heel gelukkig van wordt, hahaha.

Toen we er aankwamen begon het harder te waaien en een bui kwam onze kant op.

Wij hebben er niets van gemerkt. Waarschijnlijk heeft het geregend toen we binnen aan het shoppen waren.

Mijn mandje was dit keer iets voller gevuld. Ze hadden een leuke aanbieding van de Cricut en iets nieuws van dit merk dat ze alleen bij Michaels verkopen. Ik stond met een big smile bij de kassa af te rekenen.

Er bleek ook een Goodwill in de buurt te zijn en daar wilde Paul graag naar toe.

Altijd leuk om langs al die rekken te lopen, op zoek naar iets aparts.

Paul heeft wat shirts gevonden. Voor mij hadden ze niets bijzonders.

Het was nog een uurtje terug rijden en ook nu stonden we even in de file.

Rond 8 uur waren we weer thuis.

We hadden nog HotPockets in de vriezer. En met een appelmoesje is dit bijna een diner haha.

We wilden ook nog zwemmen, maar we vonden het water toch nog iets te koud. Voor pootjebaden was het water wel goed en we hebben nog een tijdje aan de rand van het zwembad gezeten.

Een heerlijke en vermoeiende dag. Maar zeker goed besteed.