Zondag 28 Juli: Weeki Wachee Springs

We zouden vandaag een bezoek brengen aan Weeki Wachee Springs. Een natuurpark met zeemeerminnen show

Hier zijn we in 2016 ook geweest, maar toen konden de zeemeerminnen niet zwemmen omdat er iets mis was het de zuurstoftank. Ook had het die dag geregend dus een bezoekje aan het natuurpark was ook geen optie.

Vandaag zou het dan echt gaan gebeuren. Nu zouden we de zeemeerminnen zien zwemmen.

Omdat het bijna twee uur rijden is, zijn we vroeg opgestaan.

Ik wilde mijn videokaart legen op de laptop, maar omdat deze nieuw is lukt het niet zo makkelijk. Bij de vorige kon ik het videokaartje in de laptop zelf doen, maar bij deze zit die ingang niet.

Na wat rommelen is het wel gelukt. Het videoprogramma stond nog niet op de laptop en daarom kon hij geen kaartje lezen.

Dit duurde al met al toch wat langer dan ik had gehoopt en we zijn rond half 11 pas vertrokken.

De GPS leidde ons door allerlei leuke weggetjes. De snelweg en de grote wegen werden vermeden. We kwamen op plekken waar we nog nooit waren geweest.

We zagen zelf twee dieren oversteken waarvan we nog niet zeker zijn wat ze waren. We twijfelen nog tussen twee wolven of twee Bobcats.

Het was geen vervelende rit. En voor we het wisten kwamen we aan op de plek van bestemming.

Nu kwam de grote verrassing!!! Het park was VOL.

Er wordt wel aangegeven dat ze een maximaal aantal bezoekers toelaten, maar dit hadden we niet verwacht.

De parkeerplaats was helemaal vol en er werd niemand meer toegelaten.

Dit was even een moment waarbij ik het park vervloekte.

Misschien hadden we toch eerder moeten vertrekken. Ik denk niet dat dit echt had geholpen, want het is echt een klein park en het was prachtig weer. De plaatselijke bevolking was waarschijnlijk al om 9 uur voor de deur gaan liggen.

We zijn maar doorgereden om te bedenken wat we zouden gaan doen.

Op de grote borden naast de weg zagen we een Goodwill en Paul klaarde al op haha.

Als we niet naar de zeemeerminnen kunnen dan gaan we wel winkelen.

Dit was een mooie Goodwill en Paul heeft nog twee leuke shirt's gevonden.

 

We hadden zelf onze lunch meegenomen en die hebben we op de parkeerplaats opgegeten.

Niet echt een gezellige picknick plaats, maar het moest maar.

Paul probeerde ondertussen ergens WiFi vandaan te halen om een adres van een winkel op te zoeken.

In 2016 zijn we bij onze terugreis die dag langs een hobbywinkel en een tweedehands kinderwinkel geweest. Het leek ons wel leuk om hier weer heen te rijden. Maar dan moesten we wel het adres van die winkel hebben. En we wisten ook niet meer precies waar het was.

Aan de andere kant van de straat zat een Joann’s. Hier hadden ze wel WiFi en kon ik even rond kijken.

Ik ben er uit. Joann’s is niet mijn winkel. Het is leuk voor mensen die graag werken met stof, maar voor een hobbyist als ik hebben ze niet veel.

Ik vond zelfs de wol afdeling erg tegen vallen.

Misschien lag het aan het filiaal en misschien ook niet. Waarschijnlijk kunnen we alle Joann’s deze vakantie overslaan.

Ik vond nog wel een cricut item in de aanbieding dus dat was het enige pluspuntje.

Via Paul z’n telefoon was het adres van de tweedehands kinderwinkel gevonden. Het bleek in Lakeland te zijn. En dat lag op onze route.

De GPS werd weer ingesteld en we konden op weg.

Na een uur en twintig minuten kwamen we aan bij de parkeerplaats.

Eerst gingen we naar Once Upon A Child, de tweedehands kinder winkel.

Paul ging op zoek naar een leuk outfit voor ShellyMay (zijn Disney beer). Ik heb ook nog gekeken of ik iets kon vinden voor Duffy, maar ik vond niets dat ik leuk vond.

Paul heeft drie schattige jurkjes gekocht en kreeg ook nog 30% korting. Voor nog geen $10 ging hij tevreden de deur uit.

We liepen richting Hobby Lobby, maar het zag er heel stil uit.

Bij de ingang hing een bord dat ze dicht waren.

We waren even vergeten dat dit een heel christelijk bedrijf is en dat ze op zondag gesloten zijn. Hahaha wat een grap.

Gelukkig zat aan de overkant een Michaels dus dat maakte het weer goed.

Naast Michaels zat ook een Target en Paul moest daar nog even naar binnen.

Hij was op zoek naar hele grappige cake vormpjes.

Bij Weeki Wachee zat ook een Target, maar daar waren ze uitverkocht.

Misschien dat we hier meer kans maakte.

De indeling van de winkel en de invulling van de schappen was bij beide winkel identiek en we hadden het juiste gangpad meteen gevonden.

Hier hadden ze het product wel, maar volgens het bordje was het duurder dan bij Paul op internet.

Bij de kassa deed de man niet moeilijk en gaf het ons mee voor de internetprijs. Dat was weer een meevaller.

Bij Michaels heb ik mijn mandje weer goed gevuld. Soms moet je jezelf eens verwennen hahaha. Paul geeft zijn geld uit aan kleding en ik aan knutselspullen.

Bij de Cricut afdeling heb ik een tijdje gestaan. Ze hebben hier veel verschillende kleuren machines staan en de wand met vinyl was goed gevuld. Hier word ik helemaal gelukkig van.

Paul was ondertussen zijn eigen weg gegaan en ik was hem even kwijt.

Gelukkig had hij zich ook niet verveeld.

We besloten om bij Wendy’s te gaan eten.

We hadden de GPS ingesteld op Haines City. Dan konden we na het eten nog wat boodschapjes doen bij de Walmart.

Toen we zaten te eten begon het langzaam met regenen.

De druppels werden steeds groter en het kwam met bakken uit de hemel.

Gelukkig zaten we droog en zagen we het steeds minder hard regenen. We hoopten dat dit het buitje van de dag was.

Toen we richting supermarkt reden was het weer droog. De temperatuur was nog wel lekker hoog. Maar gelukkig gingen we de airco weer in.

We hebben een tijdje rondgelopen bij Walmart. Met een volle maag in een supermarkt is altijd beter.

Ons boodschappen briefje was maar klein en we vonden alles dat we nodig hadden.

We hoorden gerommel boven ons. En het was geen schoonmaakmachine of winkelkarretje dat voorbij kwam.

Toen we buiten stonden was het al wat donkerder. In de verte zagen we de regenbui al aankomen.

Helaas konden we niet droog naar de auto, maar gelukkig zijn we niet van suiker.

Op de terugweg ging het steeds harder regenen.

We hadden gehoopt dat we voor de regen uit konden rijden, maar de regen heeft ons ingehaald.

En het ging steeds harder regenen. Onze ruitenwissers stonden op maximaal.

Paul is zelfs wat zachter gaan rijden. Het was anders niet verantwoord geweest.

Het zicht was niet best, maar door naar de auto voor ons te kijken konden we goed naar huis rijden.

En daar begon de uitdaging pas echt.

Het regende nu met containers (bakken is te weinig) tegelijkertijd naar beneden en we hadden boodschappen in de kofferbak.

Ik ben uit de auto gesprongen om naar de voordeur te rennen.

Halverwege stond ik in een plas en bij de voordeur waren twee watervallen ontstaan.

De gootjes van ons huis werken niet bij dit weer en het water goot over de afvoer heen waarbij er een waterval ontstaat. En die hadden we aan beide kanten van ons pad.

Gelukkig was het bij de voordeur droog.

Ik had een paraplu meegenomen van thuis en ging daarmee Paul halen.

Die zat rustig in de auto met de videocamera naar de bliksem te kijken.

We hebben nog nooit zo snel de auto leeggehaald. Alle tasjes werden naar binnen gesmeten.

Helemaal doorweekt waren we gelukkig niet. We hebben onze vochtige kleren in de garage opgehangen om te drogen. Ik denk dat onze sokken het meest nat waren.

De storm hing precies boven ons.

Het was prachtig om te zien. Op ons overdekte terras kon we even kijken naar het onweer.

We zagen een flits en meteen daarna een donder. Gelukkig zijn we niet bang voor onweer.

Het water stroomde aan alle kanten van het dak. Ook hier hadden we een waterval.

We zijn lekker binnen op de bank gaan zitten en hebben tv gekeken. We hebben keuze uit zoveel zenders dat we ons niet hebben verveeld.