De wekker ging vanmorgen om 7 uur af.
Ik heb Paul wakker gemaakt en ben gaan douchen.
We moesten een beetje tempo maken, want vandaag staat een
honkbal wedstrijd in de agenda.
De wedstrijd is tussen de Rays (ons team) en de New York
Mets.
We hadden met de familie Toet afgesproken bij hun hotel
in Clearwater.
Dat was een ritje van anderhalf uur en we moesten er om
10 uur zijn.
Er was dus weinig tijd om op ons gemak te ontbijten en Paul
heeft zijn laatste broodje ook maar meegenomen.
Om kwart over acht konden we vertrekken.
Tot aan Tampa was het dan ook geen probleem, maar toen
werden we door Tom van de snelweg gehaald. We reden vreemde straatjes in en
vroegen ons af waar we uit zouden komen. We waren toch nog niet in Clearwater en
we moesten nog een half uur rijden. Kort erna moesten we weer dezelfde snelweg oprijden. Haha wat een grap.
Om 10 uur reden we het parkeer terrein van het hotel op
en vonden Chantal en Steven boven aan de trap.
Michael kwam ook met een paar koffers naar beneden. We
werden hartelijk begroet en Paul en ik kregen nog een leuke kaart voor onze
verjaardag.
Ik kreeg ook nog een leuke diadeem met vlinders. Met mijn
matching shirt was het een compleet plaatje hahaha
We lieten onze auto achter en vertrokken in de grotere
auto van familie Toet.
Het stadion zat niet ver bij ons vandaan en voor we het
wisten reden we de parkeerplaats op.
Omdat we met z’n vijven in de auto zaten hoefden we geen
parkeergeld te betalen.
Gelukkig werden we allemaal goedgekeurd en zochten een
plekje bij de deur.
De tijd vloog voorbij en toen gingen eindelijk de deuren
open.
Alle kinderen onder de 14 jaar kregen een leuke goodie en
ook Steven kreeg er eentje.
Blijkbaar denken ze dat hij ook nog steeds 14 is
hahahaha.
Hij heeft wel een leuke zeepdispenser die vast en zeker
een plekje in zijn badkamer krijgt.
Steven ging zelf op stap. Hij zei dat hij ons boven wel
zou zien.
Ook Michael ging een andere kant op.
Hij wilde handtekeningen scoren.
Chantal, Paul en ik liepen op ons gemak door de drukte
richting onze zitplaatsen. Onderweg keken we onze ogen uit en genoten van de
heerlijke sfeer.
Steven zat er al.
Prima plaatsen, maar helaas zat er een hekje voor ons
zodat we de thuisplaat minder goed konden zien.
Onze plaatsen waren op twee rijen. Drie boven en twee
beneden. Dit maakte het makkelijker om gezellig te kunnen kletsen.
De mannen gingen in de achterste plaatsen zitten en Chantal
en ik namen de voorste in beslag. Zo konden we rustig kletsen en meteen naar
het veld kijken.
We hadden nog anderhalf uur voordat de wedstrijd begon.
Rond 12 uur zijn Paul en ik wat te eten gaan halen.
Dit gaf ons meteen de gelegenheid om een rondje stadium
te doen.
Via de buitenkant liepen we een verdieping lager. We
dachten dat we bij de foodcourt waren, maar dit waren de bijzondere
zitplaatsen.
De meneer die de kaartjes controleerde was erg
vriendelijk en vond het leuk dat er Nederlandse toeristen op bezoek waren. We
mochten wel even een kijkje nemen bij deze mooi plekken.
Onze kaartjes waren iets goedkoper en we mochten hier dan
ook niet blijven hahaha.
We moesten nog twee verdiepingen naar beneden.
We kwamen uit bij een andere ingang.
Paul werd door een meneer aangesproken met de vraag of
hij een Rays fan was. Paul antwoordde met Ja en kreeg een petje in zijn handen
gedrukt. Blijkbaar was deze meneer voor de tegenpartij hahaha.
We vonden een
Mickey in het tenue van de Rays (de thuisploeg voor wie wij juichen) en we
moesten even met hem op de foto.
We kwamen uit bij de ingang waar wij naar binnen zijn
gegaan.
We bezochten nog even snel de souvenirs winkel en zijn
toen richting de foodcourt gelopen.
Chantal en Steven zagen we boven in het stadion zitten.
Michael stond nog steeds bij de dug-out voor wat handtekeningen.
Bij de foodcourt bestelden we een pizza. Paul had een
grote beker met limonade gekocht die we steeds konden laten vullen.
De beker is meteen een leuk souvenirtje.
We gingen weer op onze plaatsen zitten en het werd ook
wat drukker.
Veel mensen komen pas binnen als de wedstrijd net gaat
beginnen. Maar er is zoveel te zien op het veld dat wij geen moment wilden
missen.
De wedstrijd begon om 1 uur.
Natuurlijk eerst het volkslied. Deze werd gezongen door
een schoolkoor. De kinderen hadden belletjes en het was schattig om naar te
luisteren.
Na de 2e inning stonden de Mets met 2 punten
voor. Best een beetje balen, maar er kon nog van alles gebeuren.
Michael had ons ondertussen gevonden en nam plaats tussen
Paul en Steven.
De drie mannen hadden het erg naar hun zin en Chantal en
ik waren vaak het mikpunt van hun grapjes.
Er zaten veel Mets fans om ons heen en dat gaf een
vriendelijke rivaliteit. Bij honkbal kan iedereen bij elkaar zitten. Dat geeft
ook dat relaxte sfeertje dat er hangt.
Bij de 3e inning maakten de Rays een homerun
en werd er dus een punt gescoord.
Klik hier om deze geweldige homerun te zien
Klik hier om deze geweldige homerun te zien
Er gebeurde van alles op het veld en op sommige momenten
was het best spannend.
Tussen de innings kwamen de mascottes op om dansje te doen.
Ze hebben zelfs een estafette race gedaan. Er werden ook spelletjes gespeeld en
de kandidaten konden leuke prijsjes winnen.
Bij de 5e inning maakten de Rays twee punten
en stonden ze voor.
Het werd erg spannend allemaal, want er kon nog van alles
gebeuren.
Tussen de 7e inning was het tijd voor het
liedje: Take me to the Ball game. Het hele stadion galmde mee.
We hadden ook nog mazzel. Als er een speler “uit” was
kwam er een verlichte “K” op het reclame bord van Kane’s (een meubel winkel).
Bij de tiende K kregen alle bezoekers een gratis broodje van de Subway. En dit
gebeurde! We moesten dan wel met ons toegangsbewijs naar de winkel om een briefje
op te halen zodat we bij Subway een broodje konden halen. Dit hebben we
natuurlijk niet gedaan.
We werden nog getrakteerd op een echt Amerikaans lied ( God Bless Amerika) waarbij we weer naar de vlag moesten kijken en onze petjes moesten afdoen. Ze
zijn hier echt voor volk en vaderland.
Maar we hebben ook muziek gezien/gehoord van DJ Kitty.
De laatste inning was begonnen en de Mets waren aan slag.
Ze konden nog punten scoren, maar na 3x uit werd het heel
spannend.
Als deze slag fout zou gaan hadden de Rays gewonnen.
De knul die de homerun maakte werd de man van de
wedstrijd en werd getrakteerd op een douche van Gatorade (drankje). Ik heb dit
gemist, maar heb wel de video en foto gevonden.
We gingen op zoek naar een paar drinkbekers die we mee
konden nemen.
Chantal besloot ook vast naar de auto te gaan zodat ze in
de airco op ons konden wachten.
Wij zijn nog even snel de souvenirs winkel ingelopen om
wat leuks te kopen.
We waren redelijk snel het parkeer terrein af en reden
terug naar het hotel waar onze auto nog stond.
We namen afscheid en gingen ieder onze eigen weg.
Paul ging nog even naar het toilet in het hotel en toen
konden ook wij richting huis.
Het ging niet zo vlot op de brug bij Tampa. We zaten in
een file.
Familie Toet is ons nog voorbij gereden en hebben flink
gezwaaid. Wij hebben hun niet gezien. We waren er ook van overtuigd dat ze al
veel verder waren, maar omdat ze nog moesten tanken zaten we vlak bij elkaar.
We kwamen ook nog een paar flinke buien tegen. Paul is
langzamer gaan rijden en heeft zelfs zijn alarm lichten aangezet. We zagen
bijna niks door de voorruit.
Steven had eerder die dag verteld dat je bij Chili’s heel
goed kan eten.
We besloten dit restaurant te bezoeken en deze bleek ook
nog dicht bij ons huis te zitten.
De regen was bij aankomst verdwenen, maar het was nog wel
warm.
In de tijd dat we moesten wachten hadden we de menu kaart
al bekeken en konden we meteen bestellen.
Het smaakte (zoals Steven al had voorspeld) erg lekker.
We hadden nog niet eerder in dit restaurant gegeten en
het is zeker een tweede bezoek waard.
Toppie verslag!!! Nu kan ik afkijken, hahahaha.
BeantwoordenVerwijderenLeuk al die filmpjes die je er nog in hebt gestopt. Wij hebben ook een heeeeeel gezellige dag met jullie gehad. Volgend jaar weer?
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenSorry teveel taalfouten. Ik probeer het opnieuw.
BeantwoordenVerwijderenWat een gezellige dag zo samen met de Toets. Leuke kaarten hebben jullie gekregen.
Ik ben benieuwd hoe lang Paul voor <14 door kan gaan.
Misschien kan hij over vele jaren rechtstreeks overschakelen op de >50 aanbiedingen
Weer een geweldig leuke honkbaldag! Wat een gezellige entourage hebben ze daar. Ze zou,doordat je alles gaat bekijken,de hele honkbalwedstrijd vergeten haha! Fijn voor jullie dat de Rays gewonnen hebben,daar kom je tenslotte voor! En weer een nieuwe eettent ontdekt,met dank aan Steven!
BeantwoordenVerwijderen