Een verslag van onze rondreis door West-Amerika en Florida

Zondag 9 Augustus: Honkbal wedstrijd

De wekker ging vanmorgen om 7 uur af.
Ik heb Paul wakker gemaakt en ben gaan douchen.
We moesten een beetje tempo maken, want vandaag staat een honkbal wedstrijd in de agenda.
De wedstrijd is tussen de Rays (ons team) en de New York Mets.

We hadden met de familie Toet afgesproken bij hun hotel in Clearwater.
Dat was een ritje van anderhalf uur en we moesten er om 10 uur zijn.
Er was dus weinig tijd om op ons gemak te ontbijten en Paul heeft zijn laatste broodje ook maar meegenomen.

Om kwart over acht konden we vertrekken.
We hadden het adres al in de Tom gezet en die zou ons naar de juiste plaats brengen.





Tot aan Tampa was het dan ook geen probleem, maar toen werden we door Tom van de snelweg gehaald. We reden vreemde straatjes in en vroegen ons af waar we uit zouden komen. We waren toch nog niet in Clearwater en we moesten nog een half uur rijden. Kort erna moesten we weer  dezelfde snelweg  oprijden. Haha wat een grap.


Om 10 uur reden we het parkeer terrein van het hotel op en vonden Chantal en Steven boven aan de trap.


Michael kwam ook met een paar koffers naar beneden. We werden hartelijk begroet en Paul en ik kregen nog een leuke kaart voor onze verjaardag.
Ik kreeg ook nog een leuke diadeem met vlinders. Met mijn matching shirt was het een compleet plaatje hahaha


We lieten onze auto achter en vertrokken in de grotere auto van familie Toet.
Het stadion zat niet ver bij ons vandaan en voor we het wisten reden we de parkeerplaats op.
Omdat we met z’n vijven in de auto zaten hoefden we geen parkeergeld te betalen.
Carpoolen heeft dus toch zo z’n voordelen hahaha








We liepen richting tassen controle en werden ook met de metaaldetector gecontroleerd.



Gelukkig werden we allemaal goedgekeurd en zochten een plekje bij de deur.
Het was nog een half uurtje wachten totdat de deuren open gingen.




De tijd vloog voorbij en toen gingen eindelijk de deuren open.
Alle kinderen onder de 14 jaar kregen een leuke goodie en ook Steven kreeg er eentje.
Paul die voor mij liep kreeg ook een doosje aangereikt.



Blijkbaar denken ze dat hij ook nog steeds 14 is hahahaha.
Hij heeft wel een leuke zeepdispenser die vast en zeker een plekje in zijn badkamer krijgt.

Steven ging zelf op stap. Hij zei dat hij ons boven wel zou zien.
Ook Michael ging een andere kant op.
Hij wilde handtekeningen scoren.
Chantal, Paul en ik liepen op ons gemak door de drukte richting onze zitplaatsen. Onderweg keken we onze ogen uit en genoten van de heerlijke sfeer.












Via de roltrappen kwamen we bij de derde verdieping en vonden snel onze plaatsen.



Steven zat er al.
Prima plaatsen, maar helaas zat er een hekje voor ons zodat we de thuisplaat minder goed konden zien.









Onze plaatsen waren op twee rijen. Drie boven en twee beneden. Dit maakte het makkelijker om gezellig te kunnen kletsen.
De mannen gingen in de achterste plaatsen zitten en Chantal en ik namen de voorste in beslag. Zo konden we rustig kletsen en meteen naar het veld kijken.







We hadden nog anderhalf uur voordat de wedstrijd begon.
Rond 12 uur zijn Paul en ik wat te eten gaan halen.
Dit gaf ons meteen de gelegenheid om een rondje stadium te doen.
Via de buitenkant liepen we een verdieping lager. We dachten dat we bij de foodcourt waren, maar dit waren de bijzondere zitplaatsen.
De meneer die de kaartjes controleerde was erg vriendelijk en vond het leuk dat er Nederlandse toeristen op bezoek waren. We mochten wel even een kijkje nemen bij deze mooi plekken.
De stoelen zagen er veel mooier uit en er lag zelfs tapijt.



Onze kaartjes waren iets goedkoper en we mochten hier dan ook niet blijven hahaha.
We moesten nog twee verdiepingen naar beneden.
We kwamen uit bij een andere ingang.
Paul werd door een meneer aangesproken met de vraag of hij een Rays fan was. Paul antwoordde met Ja en kreeg een petje in zijn handen gedrukt. Blijkbaar was deze meneer voor de tegenpartij hahaha.


We vonden een Mickey in het tenue van de Rays (de thuisploeg voor wie wij juichen) en we moesten even met hem op de foto.



We kwamen uit bij de ingang waar wij naar binnen zijn gegaan.
We bezochten nog even snel de souvenirs winkel en zijn toen richting de foodcourt gelopen.
Chantal en Steven zagen we boven in het stadion zitten. Michael stond nog steeds bij de dug-out voor wat handtekeningen.


Bij de foodcourt bestelden we een pizza. Paul had een grote beker met limonade gekocht die we steeds konden laten vullen.
De beker is meteen een leuk souvenirtje.

We gingen weer op onze plaatsen zitten en het werd ook wat drukker.
Veel mensen komen pas binnen als de wedstrijd net gaat beginnen. Maar er is zoveel te zien op het veld dat wij geen moment wilden missen.




De wedstrijd begon om 1 uur.
Natuurlijk eerst het volkslied. Deze werd gezongen door een schoolkoor. De kinderen hadden belletjes en het was schattig om naar te luisteren.




Daarna was het tijd om te gaan spelen. LETS PLAY BALL !!!


Na de 2e inning stonden de Mets met 2 punten voor. Best een beetje balen, maar er kon nog van alles gebeuren.
Wij vonden alles leuk en genoten met volle teugen.





Michael had ons ondertussen gevonden en nam plaats tussen Paul en Steven.
De drie mannen hadden het erg naar hun zin en Chantal en ik waren vaak het mikpunt van hun grapjes.
Er zaten veel Mets fans om ons heen en dat gaf een vriendelijke rivaliteit. Bij honkbal kan iedereen bij elkaar zitten. Dat geeft ook dat relaxte sfeertje dat er hangt.
Bij de 3e inning maakten de Rays een homerun en werd er dus een punt gescoord.



Klik hier om deze geweldige homerun te zien

Er gebeurde van alles op het veld en op sommige momenten was het best spannend.
Tussen de innings kwamen de mascottes op om dansje te doen. Ze hebben zelfs een estafette race gedaan. Er werden ook spelletjes gespeeld en de kandidaten konden leuke prijsjes winnen.






Bij de 5e inning maakten de Rays twee punten en stonden ze voor.
Het werd erg spannend allemaal, want er kon nog van alles gebeuren.










Tussen de 7e inning was het tijd voor het liedje: Take me to the Ball game. Het hele stadion galmde mee.
Wat een gezelligheid!




 De Rays scoorden nog een punt en ze stonden voor!

We hadden ook nog mazzel. Als er een speler “uit” was kwam er een verlichte “K” op het reclame bord van Kane’s (een meubel winkel). Bij de tiende K kregen alle bezoekers een gratis broodje van de Subway. En dit gebeurde! We moesten dan wel met ons toegangsbewijs naar de winkel om een briefje op te halen zodat we bij Subway een broodje konden halen. Dit hebben we natuurlijk niet gedaan.




We werden nog getrakteerd op een echt Amerikaans lied ( God Bless Amerika) waarbij we weer naar de vlag moesten kijken en onze petjes moesten afdoen. Ze zijn hier echt voor volk en vaderland.
Maar we hebben ook muziek gezien/gehoord van DJ Kitty.
De sfeer was nog steeds geweldig.






De laatste inning was begonnen en de Mets waren aan slag.
Ze konden nog punten scoren, maar na 3x uit werd het heel spannend.
Als deze slag fout zou gaan hadden de Rays gewonnen.
En dat gebeurde ook. Het hele stadion juichte. De wedstrijd was afgelopen.









De knul die de homerun maakte werd de man van de wedstrijd en werd getrakteerd op een douche van Gatorade (drankje). Ik heb dit gemist, maar heb wel de video en foto gevonden.




Klik hier om dit filmpje te bekijken

We gingen op zoek naar een paar drinkbekers die we mee konden nemen.
Steven liep al naar de auto en wij volgden rustig.





Chantal besloot ook vast naar de auto te gaan zodat ze in de airco op ons konden wachten.
Wij zijn nog even snel de souvenirs winkel ingelopen om wat leuks te kopen.



We waren redelijk snel het parkeer terrein af en reden terug naar het hotel waar onze auto nog stond.
We namen afscheid en gingen ieder onze eigen weg.
Paul ging nog even naar het toilet in het hotel en toen konden ook wij richting huis.
Het ging niet zo vlot op de brug bij Tampa. We zaten in een file.
Familie Toet is ons nog voorbij gereden en hebben flink gezwaaid. Wij hebben hun niet gezien. We waren er ook van overtuigd dat ze al veel verder waren, maar omdat ze nog moesten tanken zaten we vlak bij elkaar.
Chantal heeft het bewijs doorgestuurd hahaha.



We kwamen ook nog een paar flinke buien tegen. Paul is langzamer gaan rijden en heeft zelfs zijn alarm lichten aangezet. We zagen bijna niks door de voorruit.


Steven had eerder die dag verteld dat je bij Chili’s heel goed kan eten.
We besloten dit restaurant te bezoeken en deze bleek ook nog dicht bij ons huis te zitten.

De regen was bij aankomst verdwenen, maar het was nog wel warm.
We moesten even wachten op onze tafel, maar gelukkig duurde dat niet lang.


In de tijd dat we moesten wachten hadden we de menu kaart al bekeken en konden we meteen bestellen.
Ik had een “Old Timer” hamburger en Paul had de “Smokey Beef” hamburger.



Het smaakte (zoals Steven al had voorspeld) erg lekker.
We hadden nog niet eerder in dit restaurant gegeten en het is zeker een tweede bezoek waard.

De rest van de avond hebben we lekker rustig aan gedaan.




We hebben vandaag genoten en zijn nu echte honkbal fans. Jammer dat we in Nederland niet veel van dit soort stadions hebben. Zo’n dag is echt een daagje uit!


4 opmerkingen:

  1. Toppie verslag!!! Nu kan ik afkijken, hahahaha.
    Leuk al die filmpjes die je er nog in hebt gestopt. Wij hebben ook een heeeeeel gezellige dag met jullie gehad. Volgend jaar weer?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Sorry teveel taalfouten. Ik probeer het opnieuw.
    Wat een gezellige dag zo samen met de Toets. Leuke kaarten hebben jullie gekregen.
    Ik ben benieuwd hoe lang Paul voor <14 door kan gaan.
    Misschien kan hij over vele jaren rechtstreeks overschakelen op de >50 aanbiedingen

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Weer een geweldig leuke honkbaldag! Wat een gezellige entourage hebben ze daar. Ze zou,doordat je alles gaat bekijken,de hele honkbalwedstrijd vergeten haha! Fijn voor jullie dat de Rays gewonnen hebben,daar kom je tenslotte voor! En weer een nieuwe eettent ontdekt,met dank aan Steven!

    BeantwoordenVerwijderen