Een verslag van onze rondreis door West-Amerika en Florida

Dag 13: San Francisco

Omdat we vandaag een lange tocht gingen maken besloten we vroeg op te staan.
Om 8 uur ging de wekker af.
We kregen een ontbijt aangeboden van het hotel. Toen we bij de ontbijtkamer aankwamen bleken wij niet de enige hotelgasten te zijn. Het leek wel of iedereen op hetzelfde moment wilde ontbijten.
Gelukkig mochten we ons ontbijt meenemen naar de kamer. We konden heerlijk eten en meteen wat op de computer werken. Omdat we de laatste dagen slecht internet hadden duurde het heel erg lang om alle foto’s te kunnen uploaden. We moesten dus aardig wat inhalen.
We hadden een extra zoet broodje en een appel meegenomen die we als lunch konden eten.
Rond 10 uur konden we vertrekken.


De rit naar San Francisco was lang, maar wel mooi.
Heel vreemd om van hoge bergen en bomen over te gaan naar uitgestrekte weilanden met mais, pruimen, aardbeien en koeien.


Rond het middaguur kregen we honger en wilden even stoppen om de benen te strekken. We hadden tenslotte nog een lange weg te gaan.
We kwamen een Macdonalds tegen en besloten om een limonade te halen. Voor $1 heb je een mega grote beker die je steeds opnieuw mag vullen. We vertelden het meisje achter de counter dat een small bij ons in Nederland een medium is. Ze vond het een grappig verhaal. Tja, alles is groter in Amerika!.
Onze routebeschrijving gaf aan dat we naar Napa moesten rijden. In dit gebied staan velden vol druiven ranken waar wijn van gemaakt word. Een heel ander uitzicht dan de laatste paar dagen.

We wilden geen wijnmakerij bezoeken, maar wilden toch even door de stad rijden. Ook dit kunnen we van ons lijstje schrappen.
In de reisbeschrijving had ik gelezen over een nationaal park bij de Golden gate Bridge. In Muir Woods National Monument zouden hele grote bomen staan. Nog hoger zelfs dan in Yosemite.
De reis ernaar toe was geweldig. Met een hele kronkelige weg waarbij Paul goed moest opletten. Ik kon wat beter kijken naar het uitzicht. We zagen de mist al over de heuvel glijden. Super gaaf!
Eenmaal bij het park aangekomen was het even schrikken. Wat een mensen massa. Er was gewoon geen plekje meer voor ons. Ik wilde even naar de Visitor Center lopen om informatie te krijgen over het park, maar we zijn er nooit aangekomen. Om te parkeren konden we langs de weg parkeren. En de rij met auto’s bleef om elke bocht door te gaan. Er kwam gewoon geen eind aan. Uiteindelijk hebben we het maar opgegeven en zijn we richting San Francisco gereden.
En opeens verscheen hij voor ons: de Golden gate Bridge. Het ging allemaal zo snel dat ik bijna de foto had gemist. Ik had gehoopt dat er een parkeerplek zou zijn om deze waanzinnige brug goed op de foto te zetten. Maar helaas was dat alleen aan de andere kant van de weg. En zo te zien zag het er super druk uit.


Paul had gezegd dat de brug een tolweg zou zijn. Meestal is dat een paar kwartjes. Ik had al wat kleingeld opgezocht. Het bleek iets duurder te zijn. We mochten $6 bij het tolhuisje afleveren. Wow dat belooft wat. Niet echt het bedrag dat ik in gedachten had. Ik vond het wel wat duur om nu nogmaals over de brug te rijden voor een speciale parkeerplek voor de foto’s. Dan maar met de foto’s die ik nu heb en de ervaring van de brug.
Het was mistig en dat geeft het wel een extra bijzonder gevoel. We wisten dat het mistig kan zijn in San Francisco en dat was vandaag ook het geval.


Het hotel was snel gevonden. Bijzonder om de heuvels van de stad in het echt te zien. Het zijn steile straten en Paul was blij met z’n automaat auto.
Bij de receptie van het hotel kregen we weer een verrassing. De parkeerkosten waren $40 + tax! Soms kan een hotel parkeerkosten berekenen, maar zoveel hadden we niet verwacht. Nu kunnen we wel in en uit rijden wanneer we willen. De parkeerkosten blijken hier heel erg hoog te zijn en als gasten van het hotel hadden we een koopje. Later zagen we dat een dag parkeren hier $35 kost. Bij sommige parkeergarages was het zelfs $8 per uur. We hadden dus helemaal geen slechte deal.


We wilden graag naar de Painted ladies. Een bekend rijtje huizen met gekleurde huizen. Deze huizen staan bij Alamo Square. We besloten om ernaar toe te lopen. Volgens de gps was dit best te doen.
Het bleek een flinke wandeling te zijn. Met straten die regelmatig stijl naar boven gaan werden de beenspieren goed gebruikt.
Maar we hebben het gehaald en het was de moeite waard. Deze huizen zijn volgens mij de meeste gefotografeerde huizen in San Francisco. Heel erg gaaf om ze in het echt te zien.



Het park was niet zo groot en we hebben er een rondje gelopen voordat we terug richting hotel gingen.
Ik had gehoopt dat na een beklimming van de straten deze nu bergafwaarts zou gaan. We namen een andere route zodat een rondje hadden gelopen en ook deze gingen bergopwaarts. Aan lichaamsbeweging hebben we deze vakantie genoeg gedaan.


Bij het hotel hebben we in het restaurant ernaast een heerlijke pizza besteld. Het medium maat is zo groot dat we ‘m weer konden delen. Met salami voor Paul aan de ene kant en Champions voor mij aan de andere. Hij smaakte heerlijk.


We besloten de rest van de avond in de hotelkamer te blijven. Lekker relaxen, computeren en tv kijken. Morgen hebben we de hele dag om deze stad te bezoeken.

2 opmerkingen:

  1. Weet je dat je ook de brug over kunt lopen, volgens mij is dat gratis en het is best te lopen, hij wiebelt wel een beetje. Ik ben heel benieuwd wat jullie de hele dag morgen in Sf gaan doen, het probleem zal zijn wat kiezen we, niet wat zullen we gaan doen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een gave stad en ik weet dat de straten heel erg steil zijn. Wel gewaagd om te gaan lopen zeg!
    Maar goed, je hebt nu wel gezien wat je wilde zien en dat is ook belangrijk.

    Ondertussen zijn jullie waarschijnlijk al op weg naar de Californische kust. Weer wat anders.
    Ik wacht het af!

    BeantwoordenVerwijderen